Vlag van Nieuw-Zeeland

De nationale vlag van Nieuw-Zeeland bestaat uit een blauw veld met in het kanton de Britse vlag en aan de rechterzijde vier rode, wit omrande sterren.

De Union Flag symboliseert de erfenis van het Gemenebest van Nieuw-Zeeland. De sterren zijn de vier helderste sterren van het sterrenbeeld Zuiderkruis. Dit sterrenbeeld, maar dan met de vijf helderste sterren, staat ook in onder meer de vlag van Australië, de vlag van Brazilië, de vlag van Samoa en de vlag van Papoea-Nieuw-Guinea.

Nieuw-Zeeland heeft een aparte handelsvlag en een aparte oorlogsvlag ter zee in gebruik, naar het model van het Britse rode resp. het Britse witte vaandel:

Warning: getimagesize(/Image/Map/MP2186224.gif): failed to open stream: No such file or directory in /home/mapnlee7/public_html/MAPNALL/article.php on line 532
Nieuw-Zeeland (Engels: New Zealand, Maori: Aotearoa (uitspraak (IPA): [aɔˈtɛaɾɔa])) is een land in het zuidwesten van de Grote Oceaan. Het bestaat uit twee grote eilanden (Noordereiland en Zuidereiland) en een aantal kleinere eilanden. Nieuw-Zeeland is een constitutionele monarchie (een Commonwealth realm), lid van het Gemenebest van Naties (het vroegere Britse Gemenebest). Daarmee is Charles III het staatshoofd. Hij wordt vertegenwoordigd door een gouverneur-generaal. Nieuw-Zeeland vormt de zuidwestelijke hoek van Polynesië en maakt zo ook deel uit van Oceanië.

Abel Tasman, die als een van de eerste Europeanen Nieuw-Zeeland aanschouwde, noemde het 'Stateland', in de veronderstelling dat het verbonden was met het Stateneiland van Zuid-Amerika. Nadat Hendrik Brouwer in 1643 bewees dat dit niet het geval was, werd de naam door Nederlandse cartografen veranderd in 'Nova Zeelandia', naar de Nederlandse provincie Zeeland. De Britse luitenant James Cook vertaalde dit op zijn beurt naar New Zealand.