Η Σιγκαπούρη, επίσημα Δημοκρατία της Σιγκαπούρης, είναι νησιωτική χώρα νότια της Μαλαισίας. Με έκταση μόλις 733,2 τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι η μικρότερη χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας και μπορεί να χαρακτηριστεί μια σύγχρονη πόλη-κράτος. Βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ασίας και της Μαλαισιανής χερσονήσου, μόλις μία μοίρα βόρεια από τον Ισημερινό.
Η Σιγκαπούρη ήταν μέχρι το 1965 βρετανική αποικία και έκτοτε είναι μέλος της Κοινοπολιτείας των Εθνών. Ο πληθυσμός της έχει πολυεθνική σύνθεση, καθώς περιλαμβάνει Κινέζους, Μαλαισιανούς, Ταμίλ και Ευρωπαίους. Έχει ισχυρή οικονομία και οι κάτοικοί της απολαμβάνουν υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα και βιοτικό επίπεδο. Το Σύνταγμα της χώρας ορίζει το πολίτευμα ως κοινοβουλευτική δημοκρατία, στην πράξη όμως ένα και μόνο κόμμα, το Λαϊκό Κόμμα Δράσης, μονοπωλεί την εξουσία από τότε που η χώρα κέρδισε την ανεξαρτησία της. Ο πληθυσμός της, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2022, είναι 5.637.000 κάτοικοι.
Καθώς η Σιγκαπούρη βρίσκεται 137 χιλιόμετρα βόρεια του Ισημερινού έχει τροπικό κλίμα χωρίς διακριτές εποχές. Το κλίμα της χαρακτηρίζεται από ομοιόμορφη θερμοκρασία και πίεση, υψηλή υγρασία και άφθονη βροχόπτωση. Οι θερμοκρασίες κυμαίνονται από 22 °C ως 34 °C. Κατά μέσο όρο η σχετική υγρασία είναι 90% το πρωί και 60% το απόγευμα. Κατά τις περιόδους παρατεταμένης έντονης βροχής, η σχετική υγρασία φτάνει το 100%. Οι χαμηλότερες και υψηλότερες θερμοκρασίες που έχουν καταγραφεί ιστορικά είναι 18,4 °C και 37,8 °C αντίστοιχα. Ο Ιούνιος και ο Ιούλιος είναι οι θερμότεροι μήνες, ενώ ο Νοέμβριος και ο Δεκέμβριος αποτελούν την υγρή περίοδο των μουσώνων. Στη Σιγκαπούρη δεν χρησιμοποιείται θερινή ώρα. Η διάρκεια της μέρας είναι σταθερή σχεδόν καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, εξαιτίας της θέσης της χώρας κοντά στον Ισημερινό. Χωρίς φυσικές πηγές πόσιμου νερού, η βασική πηγή νερού στη χώρα είναι η βροχόπτωση και η συλλογή του γίνεται με ειδικές εγκαταστάσεις. Η βροχή παρέχει γύρω στο 50% του νερού της Σιγκαπούρης. Το υπόλοιπο εισάγεται από γειτονικές χώρες, ανακυκλώνεται ή αφαλατώνεται. Σήμερα κατασκευάζονται νέες μονάδες ανακύκλωσης και αφαλάτωσης, με σκοπό τη μείωση της εξάρτησης από το εξωτερικό.