Η νήσος Μακουάρι (αγγλικά: Macquarie Island) είναι νησί στο νοτιοδυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, περίπου στο μέσο της απόστασης ανάμεσα στη Νέα Ζηλανδία και την Ανταρκτική. Το νησί ανήκει στη Τασμανία (Αυστραλία), από το 1900 και αποτελεί από το 1997 αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Το νησί αποτελεί το τμήμα της ράχης Μακουάρι που βρίσκεται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, η οποία ανυψώθηκε από τη σύγκλιση της ινδοαυστραλιανής τεκτονικής πλάκας με αυτή του Ειρηνικού. Αποτελεί το μόνο σημείο στη Γη που ο μανδύας της γης είναι εκτεθειμένος στην επιφάνεια. Το νησί είναι μακρόστενο με μήκος 34 χιλιόμετρα και πλάτος 5. Ανακαλύφθηκε το 1810 από τον Φρέντερικ Χασσελμπόροου. Στο νησί κατά την εποχή της αναπαραγωγής βρίσκεται όλος ο πληθυσμός βασιλικών πιγκουίνων. Η Αυστραλία διατηρεί ερευνητικό σταθμό στο νησί από το 1948.
